Warto wiedzieć

DLACZEGO NIEKTÓRE PSY JEDZĄ SWOJE ODCHODY?
Niektóre psy nie są zdolne oprzeć się kupce odchodów. Są psy, które zjadają nie tylko odchody innych psów, ale gustują również we własnych. A co ze smakowitą stertą końskiego gnoju lub świeżymi kocimi odchodami? Wiele psów nie może się oprzeć przysmakowi, jakim są zmrożone odchody.

Dlaczego niektóre psy jedzą swoje odchody? W przeszłości często sądzono, że zjadanie odchodów, czyli tzw. koprofagia, jest spowodowana kiepską i/lub nieodpowiednią karmą lub słabym zdrowiem. Jednak, ta teoria nigdy nie została poparta badaniami. Według specjalistów od zachowania, jest to bardziej kwestia behawioralna. Po prostu, psy są z natury brudnymi stworzeniami i dla nich niemal wszystko jest jadalne. Dla suk mających szczenięta konsumowanie ich odchodów i moczu jest bardzo naturalne. Lizanie odbytu i narządów płciowych jest sposobem, w jaki suka uczy swoje szczenięta wydalania moczu i odchodów. Poprzez uprzątanie odchodów suka zapobiega przesiąknięciu gniazda ich zapachem oraz znalezieniu szczeniąt przez wrogów. Niektóre szczenięta kopiują zachowanie suki i kiedy tylko są zdolne same się wypróżniać, zjadają swoje własne odchody oraz odchody braci i sióstr. Kiedy tylko podrosną, takie zachowanie ustaje samoistnie.

Dlaczego więc starsze szczenięta i dojrzałe psy zaczynają zjadać odchody? W niektórych przypadkach to zachowanie jest spowodowane przez brak uwagi. Inne psy się nudzą lub czują zagubione. Duża grupa psów trzymana razem na ograniczonej przestrzeni i pozbawiona rozrywki będzie szczególnie skłonna do zjadania odchodów, niemal wyjadając je sobie nawzajem z odbytów, na wyścigi, który pies jako pierwszy zje odchody.

Trzymanie zbyt licznej grupy psów na ograniczonej przestrzeni powoduje duże napięcie w grupie, łatwo prowadząc do frustracji. Nadmierne spożywanie odchodów prowadzi w rezultacie do wyższego odsetka zakażeń, a zwłaszcza inwazji nicieni jelitowych. Przede wszystkim narażone są noworodki są podatne, jako że nicienie opuszczają ich ciało nie tylko przez odbyt, ale także przez jamę ustną...!!!!!

Takie sytuacje w ewidentnie nie sprzyjają zdrowiu i dobrostanowi. Jednak, jeżeli frustracja, nuda czy zbytnie zagęszczenie nie są problemem, może być bardzo trudno dociec, dlaczego pies je odchody. Prawdopodobnie, po prostu, lubi ich smak.

Dla właścicieli psów, które zjadają swoje własne odchody, jest to niemiernie nieprzyjemne doświadczenie, zwłaszcza, jeżeli “posiłek” zostanie zwrócony na kanapę lub gdy pies usiłuje im dać uczuciowego całusa po spożyciu odchodów! Poza tym, że nawyk ten jest brudny, jest także niezdrowy. Zjadanie odchodów naraża psa na wszelkiego rodzaju bakterie i zarazki. Przede wszystkim, zjadanie końskiego łajna może być nawet niebezpieczne! Jeżeli koń został właśnie odrobaczony, pies jedzący jego odchody, skonsumuje również nadmierną dawkę środka odrobaczającego, a niektóre preparaty są śmiertelne dla psów! W przypadku, kiedy pies nagle zachoruje po zjedzeniu świeżego końskiego łajna, zaleca się jak najszybciej skonsultować z lekarzem weterynarii celem leczenia.

Najlepszą rzeczą, jaką możesz zrobić jako właściciel psa, to powstrzymać go od zjadania odchodów.

Parę wskazówek:
- dbaj, by Twój pies nie miał kontaktu z odchodami innych psów, kotów czy innych zwierząt. Unikaj wyprowadzania psa w miejscach dla psów, które jest zanieczyszczone psimi odchodami i trzymaj swojego psa na smyczy.
- jeżeli Twój pies załatwia się w Twoim ogrodzie, oczyszczaj ogród z odchodów, by zapobiec zjadaniu ich przez psa. Jeżeli trzymasz grupę psów, usuwaj odchody bezzwłocznie po wydaleniu ich przez psa.
- zwykle nie ma zbyt wiele sensu w karaniu psa, chyba że zaczyna w młodym wieku, jako szczenię. Bardzo trudno oduczyć tego dorosłego psa, który jest przyzwyczajony do zjadania swoich odchodów. Łatwiej zapobiegać niż leczyć.
- jeżeli Twój pies zjada swoje własne odchody, możesz spróbować mieszać je z odrobiną czosnku lub dyni. Niektórzy właściciele odnoszą sukces dając psu maślankę. Te dodatki ogólnie czynią psie odchody mniej atrakcyjnymi do jedzenia. Bądź świadom, że psy są bardzo sprytne i są w stanie odróżnić, która kupka odchodów jest smaczna, a która nie!

Najlepszą metodą jest po prostu zapobieganie wytworzenia takiego nawyku u psa w pierwszej kolejności. Pilnuj swojego psa od momentu, kiedy jest szczeniakiem i jeżeli wydaje się zainteresowany zjadaniem swoich odchodów, skarć go od razu lub odwróć jego uwagę zabawą lub czymś smacznym i mniej nieprzyjemnym dla Ciebie.

FUNKCJE NEREK
Nerki odgrywają wiele ważnych funkcji. Jedną z nich jest filtrowanie i wypłukiwanie ubocznych produktów przemiany materii, które powstają w procesach metabolicznych. Nerki odgrywają też rolę w równowadze wodno-mineralnej. Utrzymują objętość i ciśnienie krwi na prawidłowym poziomie i regulują, ile płynów jest wydalanych dziennie w formie moczu oraz ile wody jest wchłaniane z powrotem przez organizm. Dodatkowo produkują hormony i, wraz z wapniem, fosforem I witaminą D, regulują budowę i rozkład kości..

Fizjologia nerek
Przez tętnicę nerkową krew, która poza wodą i minerałami, zawiera głównie uboczne produkty przemiany materii powstałe z pokarmu i w wyniku metabolizmu, jest transportowana do nerek. Tętnica nerkowa rozgałęzia się w labirynt naczyń krwionośnych. Na końcu każdego z naczyń krwionośnych znajduje się filtr (nefron) i przewód zbiorczy. Nerki zawierają wiele tych systemów filtrujących, które znajdują się w najbardziej zewnętrznej części nerek, tzw. korze. Jedynie najmniejsze cząsteczki są przesączane przez filtry dzięki ciśnieniu krwi. Te drobne cząsteczki to zarówno ważne składniki odżywcze, jak i produkty przemiany materii. Małe kanaliki, tzw. kanaliki nerkowe, biegną od filtra i przewodów zbiorczych do centralnej części nerki, miedniczki nerkowej. Te kanaliki, które znajdują się w środkowej części nerki, rdzeniu nerkowym, odpowiadają za zwrotne wchłanianie wody i użytecznych składników odżywczych przez krew oraz za transport produktów przemiany materii do miedniczki nerkowej. Reabsorbcja wody powoduje także wzrost stężenia rozpuszczonych produktów przemiany materii w rdzeniu nerek. Uboczne produkty przemiany materii są transportowane z miedniczki nerkowej do pęcherza moczowego moczowodem w zagęszczonej formie płynnej. Płyn zawierający skoncentrowane uboczne produkty przemiany materii, czyli mocz, jest gromadzony w pęcherzu moczowym. Kiedy zwierzę czuje potrzebę oddania moczu, jest on wydalany przez cewkę moczową.

Białka i fosfor
W jelitach, białka zawarte w pokarmie są rozszczepiane na małe cząsteczki zwane aminokwasami. Z jelit aminokwasy są wchłaniane do organizmu w celu użycia w różnych procesach. Między innymi, są potrzebne do wzrostu, budowy tkanki mięśniowej, produkcji hormonów, wymiany starych komórek i utrzymania wielu funkcji ciała. Nie zużyte aminokwasy są przekształcane w mocznik i następnie eliminowane przez nerki w formie moczu. Ważnym zadaniem nerek jest też utrzymywanie poziomu fosforu we krwi. Razem z wapniem, fosfor jest minerałem, który jest najważniejszym składnikiem kości i zębów. Fosfor odgrywa rolę w zaopatrzeniu organizmu w energię i jest potrzebny w związku z pracą wielu enzymów. Jeżeli poziom fosforu jest zbyt wysoki, nadmiar zostaje wydalony z moczem. Jeżeli jest zbyt niski, nerki wydalają jedynie niewielką jego ilość.

ZAPALENIE PĘCHERZA
Zapalenie pęcherza jest ogólnie powodowane przez bakterie. Może się pojawić zarówno u samców, jak i samic, ale przeważnie częściej zdarza się u samic. Bakterie zwykle wnikają z zewnątrz, poprzez drogi rodne i moczowe do pęcherza. Mocz jest ogólnie sterylny, co oznacza, że nie zawiera żadnych bakterii. Jeżeli zarazki trafiają do pęcherza, są zwykle wypłukiwane z moczem przy następnej okazji, kiedy pies oddaje mocz. Aby rozwinęło się zapalenie pęcherza, muszą zaistnieć specjalne okoliczności.

- reszta moczu pozostaje w pęcherzu po oddaniu moczu. To idealne warunki dla bakterii do utrzymania się tam, a nawet namnażania. Skutkiem tego jest zapalenie pęcherza, które może mieć związek z kamieniami lub piaskiem w pęcherzu.
- anomalie budowy ściany pęcherza moczowego i niewłaściwe działanie nerwów krzyżowych może mieć taki sam wpływ.
- obecność w pęcherzu piasku lub kamieni moczowych. Bakterie z łatwością namnażają się w piasku i/ lub kamieniach moczowych. Piasek i kamienie generalnie uszkadzają ścianę pęcherza, jeszcze bardziej umożliwiając bakteriom namnażanie. Uszkodzenie ściany pęcherza prowadzi zwykle do występowania krwi w moczu.

Objawy: Zwierzęta z zapaleniem pęcherza przejawiają zaburzenia w oddawaniu moczu. Oddają mocz często lub napinają się do oddania moczu nie wydalając go jednocześnie zbyt dużo (czasami przejawiają ból). Mocz może wyglądać normalnie,ale może też być mętny lub krwawy. Samice często liżą srom i mogą mieć wypływ. Ogólnie zwierzę może być zdrowe, nie mieć gorączki i nadal będzie piło i jadło normalnie.